Hè, hè de kop is eraf. De eerste week van 2011 is voorbij. Kramp in mijn klauwen gekregen van het gelukkig nieuwjaar wensen.
En het duurde dit jaar exact 3 dagen tot dat de door de nieuwjaarszoenen en handen schudden de overgebrachte verkoudheidsbacillen hun werk gingen doen.
Gezien de opkomende griepepidemie had ik wel verwacht dat er bedrijven waren die hun werknemers sterk zouden ontraden handen te schudden en te zoenen bij aanvang van het nieuwe jaar. De ziekmeldingen zullen vast gaan toenemen. De eerste week had ik ook uitnodigingen voor 9 nieuwjaarsrecepties en volgende week heb ik er nog 5. Vergeef me dat ik het zeg, maar ik hou niet van dat gedoe. Gedoe dat vind ik het. Ik weet dat het een goed gebruik is iedereen bij aanvang van een nieuwjaar het beste te wensen, maar waarom? Ik deed dat al en dat doe ik op 1 juni ook en op 27 september. Heeft het een extra betekenis dat we het met de start van het nieuwe jaar doen? Voor veel mensen schijnbaar wel, maar ik vind het gedoe.
Ik kom zoveel mensen tegen, dat ik af en toe niet mee weet wie ik wel of niet een hand heb gegeven. En ook nog altijd dat geklungel met dat zoenen. Moet je nou wel of niet kussen? Ik probeer altijd een beetje de boot af te houden. Maar soms kan je er niet onderuit, je wilt immers niet onbeleefd overkomen. Afgelopen week werd ik verondersteld bij de start van een nieuwjaarsreceptie bij de ingang te staan. Iedereen die binnen kwam mocht ik de allerbeste wensen voor 2011 wensen. Alsof mijn beste wensen beter zijn dan die van anderen. Na ongeveer 60 handen en 135 zoenen (45 maal 3), want als er één begint doet de rest het ook, merkte ik dat ik af en toe “gefeliciteerd” zei. Dat kwam doordat ik iemand feliciteerde met zijn verjaardag die dag. En zonder erbij bij na te denken heb ik vermoedelijk nog een tiental mensen daarna ook gefeliciteerd. Niemand zei iets. Waarom niet? Omdat niemand luistert. Iedereen weet al wat je zegt of gaat zeggen. Het is een bezigheid geworden zonder bijzondere betekenis. Tenminste op dat moment.
Je hebt ook van die lui die beginnen dan vervolgens tegen je aan te lullen, terwijl ze hand vast blijft houden. En dat is vaak maar goed ook, want na een tijdje zou ik die hand wel om hun hals kunnen vouwen. En tot wanneer kan je nou iemand nog gelukkig nieuwjaar blijven wensen? Als we hebben afgesproken dat we het doen met de start van het nieuwe jaar, zouden we toch ook moeten afspreken wanneer we ermee ophouden. Ik houd wel van smart afspraken. Dus wat mij betreft is 2 januari 12.00 uur de sluitdatum voor de nieuwjaarswensen. Of loop ik te hard van stapel? Overigens zijn er tegenwoordig ook lieden die hun vrije dagen zo plannen dat ze de nieuwjaarsrecepties en -wensen (kunnen) ontlopen. Heel slim, maar dat zijn nou net die lui die vanaf half december al mails gaan sturen met “alvast een gelukkig nieuwjaar”. Sodemieter op gek!. Bij aanvang van de kerstvakanties krijg je al mensen aan je bureau of deur die je een goed nieuwjaar wensen. Waarschijnlijk zijn ze bang dat ze voor de 31e getroffen worden door een lawinepijl tijdens de wintersport. In een dergelijke geval had ik ze inderdaad een iets beter begin van het jaar willen wensen.
Groet en nog een gelukkig nieuwjaar!
Marco