Of het nu februari was of maart, de bezuinigingen in Spijkenisse zijn beklonken. In juni volgt de kadernota en daarna worden de kaders voor de begroting 2012 in november vastgesteld.
Over het algemeen, neemt u als burger klakkeloos aan dat wat de gemeente u daarover verteld, waar is.
Wat kunt u anders? De eigen financiën zijn al ingewikkeld genoeg! Als we ook nog die van onze gemeente moeten napluizen..
Toch is er iemand die dat wèl doet. Leo Verhoef is registeraccountant, al jarenlang doet hij uitgebreid onderzoek naar kwaliteit en inhoud van de financiële verslaggeving van onze lokale overheden: gemeenten en provincies. In de gemeente Spijkenisse zijn ze niet zo blij met deze meneer Verhoef. Zou dat ook zo zijn wanneer je als gemeente helemaal niets te verbergen hebt en alle (financiële) zaakjes op orde hebt?
Leest u hieronder zijn bevindingen sinds 2002 over de gemeente Spijkenisse en oordeelt u zelf!
Dossier Spijkenisse
Ook de jaarrekeningen van gemeente Spijkenisse zijn misleidend. Wat als saldo van opbrengsten en kosten wordt gepresenteerd, is niet het werkelijke saldo, en wat als financiële positie wordt gepresenteerd, is niet de werkelijke financiële positie.
De jaarrekeningen over de periode 2002-2006 meldden over die periode een positief saldo van opbrengsten en kosten van € 13,1 miljoen. In werkelijkheid hield de gemeente € 33,5 miljoen over. Daarmee had bijvoorbeeld de OZB een paar keer overgeslagen kunnen worden. Dat mochten de burgers van Spijkenisse blijkbaar niet weten. Vandaar wellicht het geknoei in de cijfers.
Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad al met zijn brieven van 12 juni 2003 en 25 mei 2005. Ook kwam Leo Verhoef naar Spijkenisse om de gemeenteraad met een inspreekbeurt nader te informeren. De gemeenteraad kon het allemaal niks schelen. Die vindt het veel belangrijker om een college van b&w in het zadel te houden. De burger belazeren is geen punt, vinden ze daar in Spijkenisse blijkbaar. Hoe die gemeenteraad z’n gasten/insprekers behandelt, was beneden elk fatsoenlijk peil: Leo Verhoef werd voor rotte vis uitgemaakt.
En dus was de jaarrekening 2004 weer misleidend. Er was niet een overschot van € 9,3 miljoen, zoals het gemeentebestuur in de jaarrekening meldt, maar er was in werkelijkheid een positief saldo van baten en lasten van € 16,5 miljoen. Daarmee had de hele OZB in 2004 van € 12,2 miljoen met gemak overgeslagen kunnen worden. Dat mochten de burgers van Spijkenisse blijkbaar niet weten.
En dus was de jaarrekening 2005 weer misleidend. Leo Verhoef waarschuwde met zijn brief van 19 december 2006 de gemeenteraad opnieuw. Die nam niet eens de moeite te reageren.
En dus was de jaarrekening 2006 weer misleidend. Er was niet een overschot van € 1,2 miljoen, zoals het gemeentebestuur in de jaarrekening en het jaarverslag meldde, maar er was in werkelijkheid een positief saldo van baten en lasten van € 3,9 miljoen. Bijna de helft van de OZB in 2006 van € 8,9 miljoen was dus niet nodig geweest. Dat mochten de burgers van Spijkenisse blijkbaar alweer niet weten.
Leo Verhoef waarschuwde met zijn brief van 10 augustus 2007 de gemeenteraad opnieuw. De gemeenteraad deed de brief meteen in de prullenbak (“voor kennisgeving aangenomen”). Dus was ook de jaarrekening 2007 weer misleidend.
In de jaarrekening 2007 meldde het gemeentebestuur een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 4,8 miljoen. In werkelijkheid was er een nadelig saldo van € 7,8 miljoen. Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 30 juni 2008. Die deed niets. Dus was ook de jaarrekening 2008 weer misleidend.
In de jaarrekening 2008 meldde het gemeentebestuur een nadelig saldo van opbrengsten en kosten van € 12,8 miljoen. In werkelijkheid was er een nadelig saldo van “slechts” € 9,6 miljoen.
Dus was ook de jaarrekening 2009 weer misleidend. Het gemeentebestuur meldde een voordelig saldo van opbrengsten en kosten van € 3,3 miljoen. In werkelijkheid was het € 11,1 miljoen. (De opbrengst van de Onroerendezaakbelasting van € 10,0 miljoen was dus onnodig.)
Leo Verhoef waarschuwde de gemeenteraad opnieuw met zijn brief van 17 september 2010.
Op de website van Leo Verhoef kunt u de volledige stukken nog eens nalezen.
