Al sinds enkele jaren kenmerkt het toekennen van subsidies aan sportverenigingen in Hellevoetsluis zich door een hapsnapbeleid van het College van Burgemeester en Wethouders.
Sport kost geld, in 2011 in Hellevoetsluis ruim 2,2 miljoen Euro. Sport is echter noodzakelijk en mag dan ook geld kosten, daar zullen we het allemaal over eens zijn.
De middelen zijn echter niet onuitputtelijke en het is dan ook heel belangrijk om ervoor te zorgen dat deze middelen eerlijk en doelmatig verdeeld worden, en daar wringt hem nu de schoen. Laten we een paar voorbeelden nader bekijken.
Voetbalvereniging Hellevoetsluis, met 450 leden, moet ongeveer €360 000 investeren voor de absoluut noodzakelijke renovatie van de kleedkamers. De gemeente kent een ‘Sportinvesteringssubsidie’ waarbij de gemeente 1/3 van het benodigde bedrag op tafel legt en de vereniging zelf de andere 2/3 moet vinden. In dit geval lag er dan ook een voorstel bij de gemeenteraad ter goedkeuring om ruim €110 000 te subsidiëren op voorwaarde dat de vereniging de rest beschikbaar heeft. Daags voor de raadsvergadering laat de vereniging echter weten hun deel niet bij elkaar te kunnen krijgen, en vraagt de gemeente om een extra €100 000. Het zou dan normaal zijn dat het subsidievoorstel bij de gemeenteraad wordt ingetrokken en de betreffende wethouder met de vereniging rond de tafel gaat zitten om vast te stellen hoe tot een oplossing gekomen kan worden. Maar nee, in strijd met de eigen regels wordt de subsidie toegezegd zonder te weten hoe de rest zal worden ingevuld.
Ongeveer anderhalf jaar geleden vroeg tennisvereniging United Service om een subsidie om o.m. haar banen te renoveren. In dit geval werd slechts 23% toegewezen, zonder dat er duidelijke redenen werden genoemd waarom in dit geval van de 1/3-regel werd afgeweken. Waarom? Onduidelijk, het antwoord moet nu nog steeds komen.
Onlangs maakte FC Vlotbrug bekend dat zij enkele velden heeft die onbespeelbaar zijn door kort geleden verhoogde waterstand ter plaatse en door onvoldoende drainage. Deze – ondeugdelijke – velden worden door de vereniging gehuurd van de gemeente. Toch bestaat de gemeente het om de vereniging voor te stellen een subsidie te vragen ter hoogte van 1/3 van de kosten om de velden bespeelbaar te maken. Het moet toch niet gekker worden!
Nadat eind 2009 besloten was dat voetbalvereniging Nieuwenhoorn zou verhuizen naar de omgeving van de Ravense Hout draaide het IBH in de nieuwe coalitie met de VVD als een blad aan de boom, en kwam het college nu tot het besluit om de vereniging op haar huidige locatie te laten zitten en daar de nodige voorzieningen te treffen: 2 nieuwe kunstgrasvelden, kosten 1,5 miljoen euro, gevolgd door nog niet begrote andere renovaties. Deze kunstgrasvelden worden in 20 jaar afgeschreven, maar de plannen vermelden nog steeds een verhuizing van de vereniging na 2018. Worden de kunstgrasvelden dan als een luchtbedje opgerold en meegenomen? Ze moeten dan immers nog 13 jaar mee. En wie gaat die kunstgrasvelden betalen? De aanstaande kopers van 15 nieuwe bouwkavels in Nieuwenhoorn zullen daarvoor opdraaien! Dat zullen dure kavels worden als deze, naast de eigen waarde, ook de subsidie van de kunstgrasvelden moeten opbrengen.
Wat ging er dan fout bij deze verschillende voorvallen?
• Al sinds enkele jaren is duidelijk dat de huidige regel om 1/3 te subsidiëren vaak niet afdoende is: hoe zou een vereniging als vv Hellevoetsluis eigenmachtig ruim €200 000 moeten ophoesten?). Al enkele jaren is er dan ook bij de wethouder Sport op aangedrongen, en had hij dit ook toegezegd, om deze regeling te herzien. Het bleef tot nu toe tot plannen zonder dat er iets gebeurde.
• De 1/3 regeling wordt niet consequent toegepast waar deze wel van toepassing is: TV United Service moest genoegen nemen met 23%.
• Onderhoudssubsidies worden te pas en te onpas aangevraagd op het moment dat de noodzaak zich daartoe bij de verenigingen voordoet. Er is geen structureel overzicht van meerjarenplannen en investeringen van verenigingen bij de gemeente beschikbaar.
• De gemeente is een onbetrouwbare huismeester: het verhuurt voetbalvelden die soms meer op een moeras lijken.
• De IBH-wethouder Sport is zo standvastig dat hij zonder schroom een besluit uit eind 2009 tot verhuizen van een voetbalvereniging in 2009, zes maanden later alweer herroept, 180 graden andersom invult, en dat met een rammelende portemonnee.
Samenvattend: het College hanteert regels die vaak niet toepasbaar zijn, past bestaande regels aan waar het hem dat beter uitkomt, weet niet wat voor subsidieverzoeken hij op enige termijn kan verwachten, geeft de verenigingen niet de actieve ondersteuning die ze soms nodig hebben, en heeft het richtingsgevoel van een ervaren windhaan.
De fractie van de Partij van de Arbeid stond dan ook voor een duivels dilemma. Had zij principieel moeten blijven en volgens de regels moeten stemmen? Dan had zij vele sportliefhebbers in de kou laten staan. Of moest zij meebuigen met het collegebeleid om in elk geval iets van een oplossing binnen bereik te houden? In het geval van de voetbalverenigingen Nieuwenhoorn en Hellevoetsluis heeft de PvdA voor dit laatste gekozen in het belang van de verenigingen.
Wel zal de Partij van de Arbeid blijven ijveren om het College af te helpen van zijn hapsnapbeleid en naar een meer structurele sturing van haar portefeuilles.
