Ik kan wel janken. Deze week alweer een actie om handtekeningen te verzamelen voor de A4 Zuid. Gehouden ditmaal door de gemeente Spijkenisse zelf. Een copy-paste van een eerdere actie, gehouden door de lokale LPF. Vraag mij dus gelijk af of er veel “dubbelgangers” tussen de nieuwe handtekeningen zitten?
Maar de vraag die ook gelijk bij mij opkomt: wat er met die vorige stapel handtekeningen is gebeurd? Liggen die nu ergens in de krochten van het Spijkenisser stadhuis?
Of hebben deze ooit een bewindvoerder bereikt die wel wat kan betekenen in de hele problematiek rondom die weg die er al circa 50 jaar had kunnen liggen?
Hoezeer ik ook alle diplomatieke acties toejuich, ben ik van mening dat we het eens een keer anders moeten doen. Want tot nu toe heeft al die zachte aanpak nou niet echt geleid tot een actie waarvan wij als inwoners kunnen roepen: “Halleluja”!
Vorig jaar zat ik, te laat op mijn afspraak door een openstaande brug, met Kees van Pelt (voorzitter Deelgemeente Hoogvliet) om de tafel en verzonnen wij binnen 1 minuut een legale actie die veel publiciteit kon opleveren. Een actie die te simpel was voor woorden. Maar compleet legaal en zou gegarandeerd landelijk nieuws opleveren, al was het maar door de gigantische file die deze actie oplevert.
Het idee, vrij simpel. “We” gaan met een aantal zeilbootjes op en neer varen over een stukje water. Dit gaan we doen met zeilbootjes waarvan de masten dusdanig zijn dat de brug voortdurend open zou moeten gaan. Maar laat daar nu net het gevolg van zijn dat gedurende deze actiedag de brug de hele tijd open staat. We malen er niet om! Tja, want wij vinden het gewoon om te wachten voor die “klotebrug“.
Gegarandeerd nieuws dus. Nadeel van deze actie; Met name de eigen inwoners hebben daar last van. Dat waren we al gewend dus heeft geen nut, niets nieuws dus. Nee, laten we zorgen dat onze eigen regio er geen last van heeft. We verplaatsen de overlast gewoon naar elders. Een soort “Not in my backyard” dus! Niets nieuws overigens. Ik heb daar al diverse lokale raadsleden over horen brainstormen.
Maar een actie die elders overlast veroorzaakt, dat doe je niet als politicus. Toch? Foei, dat is ongepast! Dat doe je niet in een democratie! Nee, in dit polderland blijf je “lullen” tot je een ons weegt. Gevolg, als het een beetje meezit zal alleen de huidige jongste wethouder op hoogbejaarde leeftijd misschien meemaken dat zij samen met Koningin Catharina-Amalia Beatrix Carmen Victoria in 2065 het lintje mag doorknippen als dank voor haar inspanningen. Misschien ben ik zelfs te optimistisch over dat jaar.
Dus als de politiek het niet durft, moeten wij als burgers dan niet eens in actie komen? Wat als “wij” Den Haag eens afhankelijk maken van twee invalswegen door de rest af te sluiten? Zeg maar door een gevalletje autopech op een rij? Vrachtauto’s van de Rijke die geschaard over de Utrechtsebaan staan met klapbanden? Of loslopende koeien? Of nog beter, we doen een copy-paste Greenpeace actie! We ketenen Mirjam, Gert-Jan, Jan-Willem, Christel, Marjolijne en Hanneke vast in de kettingen op de snelwegen en gegarandeerd dat, als we dit op dinsdag doen, de Tweede Kamer een stuk leger zal zijn.
Gezeten in zijn Audi A8 zal Minister Eurlings via het Radio 1 Journaal vernemen dat de Spijkenisser bevolking keihard haar stem heeft laten horen. En geërgerd, omdat hij nu eens de dupe is! “Foei”, denkt hij vanaf de achterbank. Ik zal ze leren dat irritante stadje aan de Oude Maas. Die hele A4 Zuid, gewoon doorschuiven naar een volgende regering. Dat soort doorschuifacties, daar staat Grijs 1, zoals dit kabinet wel eens genoemd wordt, bekend om. Kijk alleen maar naar de perikelen rondom de JSF, dat nieuwe speeltje voor de luchtmacht.
Nee, wat we ook doen, het helpt allemaal geen ene bal, al zal iedere politicus roepen dat iedere handtekening bijdraagt aan het proces. Voor de meeste inwoners geldt dus gewoon: iedere ochtend met z’n allen de spits in, gezellig aansluiten in de rij. Stad uit in de ochtend, stad in als de werkdag er weer opzit. Klein voordeel, binnenkort staan we dankzij de uitbreiding van de Baljuwlaan gewoon een paar honderd meter verderop stil.
Mario Guagliardo
