De nu 62 jarige Gerard de Haan, sluit na 45 jaar zijn carrière af. Hij is geboren op Rotterdam-Zuid en is in de jaren 70, vanwege de woningnood, vertrokken naar Sliedrecht waar hij nog steeds woont.
SGS Nederland is een bedrijf dat inspecteert, analyseert en certificeert.
Op de vraag wat ze precies controleren is het antwoord: ‘Bijna alles, van speelgoed tot ruwe olie, voor de handel, de overheid en bijvoorbeeld voor internationale organisaties. Het enige dat we niet controleren zijn wapens, zodat we onafhankelijk blijven en dat is wereldwijd zo.’ SGS is opgericht in 1878.
De Haan: ‘Een oud bedrijf dat nog hartstikke jong is en de grootste ter wereld’. Met recht is hij er trots op dat de centrale vestiging in Spijkenisse zit. ’Alles is hier bij de hand en we zitten dicht bij de haven waar veel werk vandaan komt’. In Spijkenisse zijn drie laboratoria: Olie, Gas & Chemicaliën, Mineralen en Consumer Testing (food/non Food).
SGS heeft de laatste jaren een enorme sprong gemaakt in omzet, winst en kwaliteit. ’Het bedrijf is bijzonder omdat wat wij doen, niet veel voorkomt, veel mensen weten dat niet.’ De Haan heeft altijd met veel plezier in dit vak gewerkt.’ Je werkt met mensen en dan is geen dag hetzelfde, dat is een uitdaging.’
De Haan is niet alleen werkgever voor ongeveer 1.200 man in Nederland, hij heeft zich ook al die jaren ingezet voor de gemeenschap. ’Ook al woon ik niet in Spijkenisse, ik vind het onze verantwoordelijkheid om betrokkenheid met de gemeenschap te hebben. Bedrijven kunnen zo ook hun dankbaarheid tonen, bijvoorbeeld in de vorm van sponsoring’.
Zo is De Haan 9 jaar voorzitter geweest van de Ondernemers-Federatie Spijkenisse, uit dankbaarheid werd hij zelfs erelid. In die periode is ook de Collectieve Bedrijfsterreinen Beveiliging opgezet. Daarnaast was hij actief in de Raad van Advies van het Zadkine College aan de Sportlaan en waar de meesten hem misschien van kennen: voorzitter van de Stichting Spijkenisse Promotion.
De Haan besluit dat hij een prachtig werkzaam leven heeft gehad, maar achter de geraniums gaan zitten daar is hij de man niet naar.’Mijn inzet en waardering voor de gemeenschap, dat blijft! Ik ben blij dat ik het zo heb kunnen doen. Alleen nu hoef ik niet meer elke dag op een vaste tijd te beginnen’.
© Irene Hoogenraad
