Lees ik zojuist als uitspraak van onze wethouder SoZaWe in de krant van vandaag. Ik kon mijn onderkaak nog net opvangen voordat deze van verbijstering op de plavuizen in gruzelementen uiteen zou spatten.
De opmerking van de wethouder was het ongelukkig gekozen antwoord op de klacht van een gemeenteraadslid die niet lopend noch met de scootmobiel op haar werkplek kan komen.
Er zullen heel veel mensen heel blij zijn als die hordes scootmobielen de HEMA niet meer blokkeren. En dat de scoot-jockeys de toch al krappe winkelpaden in de supermarkten niet meer onveilig maken. Het winkelend publiek zal een scoot-vrij centrum ongetwijfeld met gejuich ontvangen, maar WIJ dan? Ook ik ben scoot-jockey, op goede dagen kan ik best lopend een winkel in, maar op slechte dagen (en die zijn er regelmatig) kan ik op z’n best net de scootmobiel in z’n stal bereiken, ca 100 meter lopen vanaf mijn voordeur.
En nu, hoe gaan we dit probleem nu in één keer gelijk en goed voor de hele stad oplossen? Want laten we wel wezen: als de scootmobiel uitsluitend voor gebruik buitenshuis bestemd zijn, dan mogen ze ook de winkels niet meer in. En ook het ziekenhuis niet. En ook het gemeentehuis niet. Ik kan de motivatie van de wethouder niet begrijpen: hoe kan een wethouder SoZaWe achter de uitgesproken eigen woorden staan? Vooral als onze stad als slogan “Spijkenisse, dat ben JIJ!” heeft. Zo’n onbezonnen uitspraak van een wethouder vind ik eigenlijk te a-sociaal voor woorden.
Een dergelijke uitspraak houdt m.i. in dat er overal in de stad overdekte en bewaakte scootmobiel stallingen moeten komen, mét oplaadmogelijkheid. Ik voorzie echter dat daar geen gelden vrijgemaakt kunnen worden, in deze jaren van financiële schaarste en dat nu weer zal vernielingen dan wel diefstal van scootmobielen in de hand werken. En die moeten dan weer vervangen worden. Waar uiteraard ook geen financiële middelen voor beschikbaar zijn, dat gaat immers op aan verbetering van de infrastructuur in de stad. Ook heel belangrijk, om de groeiende stad veilig groter te laten groeien, maar tóch… Of, óók een idee: scootergebruikers mogen voortaan hun boodschappen en andere aankopen via internet bestellen en die worden dan door de gemeente thuisbezorgd. Dat zou een mooie oplossing kunnen zijn voor de scooter overlast. En het creëert Werk voor Spijkenisse. En voor diegenen die toch persé zelf willen winkelen: voor hen rijdt de taxi voor (uiteraard op kosten van de gemeente) met een rolstoel en begeleider. Mooie dienstverlening, die ook nog eens mensen aan het werk helpt.
Ja toch?
Maar… tóch vind ik dit niet kunnen: de wethouder sluit met haar woorden heel veel mensen met een beperking uit van een zo normaal mogelijk bestaan, dus net als de buurman naar het werk. Op de scootmobiel, tot aan de werkplek.
“Spijkenisse, dat zijn WIJ”
Zou ik de wethouder graag als slogan mee willen geven, om op haar werkkamer te hangen, om dagelijks herinnerd te worden wie ook weer allemaal deel uitmaken van de Spijkenisser samenleving: WIJ! En wel allemaal, iedereen.
Antje van Texel
