“I had a dream” met zo’n titel wek je wel een bepaald verwachtingspatroon en dat patroon ga ik niet waarmaken. Laten we dat maar gelijk vaststellen. De werkelijkheid is dat ik daadwerkelijk heb gedroomd en wel over werk gerelateerde zaken.
Nu gebeurt dat wel vaker maar kan ik mij de uitkomst niet herinneren of was de droom op zichzelf niet zo interessant.
Vanmorgen werd ik echter wakker, kon ik mij de droom herinneren en was deze het uitwerken waard. Het onderwerp was e-participatie op raadsniveau.
Het principe van de droom was eenvoudig: geef inwoners de mogelijkheid om onderwerpen op de raadsagenda te zetten. Op dit moment gebeurt dit door het spreekrecht maar dat is weinig interactief. Slechts een enkele vraag kan worden gesteld aan de inspreker en vervolgens kan het punt op een commissieagenda worden geagendeerd.
In de droom werden de mogelijkheden van social media in combinatie met een raadsparticipatieplatform gecombineerd. Inwoners kunnen onderwerpen op het platform zetten, andere inwoners kunnen hierop stemmen, verrijken met informatie en tenslotte wordt het onderwerp met de meeste stemmen geagendeerd op een raadsvergadering. Dit zou natuurlijk ook een commissievergadering kunnen zijn maar dit werd niet verder uitgewerkt in de droom. Het agendapunt wordt vervolgens als een lagerhuisdiscussie behandeld. Een maximale tijd, twee raadsleden die door de gewonnen inzender worden gekozen en die de discussie inzetten, gevolgd door een raadsbrede discussie. Twitter oid kan op de achtergrond worden ingezet op een beamer zodat geinteresserden ook via dit platform kunnen zien wat de meningen zijn.
Zoals dat gaat in een droom werd dit een succesvol spektakel waarbij raadsleden het uiterste uit hun debate talent moesten halen, een publieke tribune vol met inwoners die konden genieten van een levendige discussie en social media platforms met evenzoveel mensen die zich in 141 tekens zich overal tegenaan bemoeiden.
Wanneer we afstappen van deze droom en de werkelijkheid omarmen in het natuurlijk een utopie te denken dat een dergelijke manier van participatie direct zal leiden tot volle tribunes maar het zou een stapje kunnen zijn om de politiek weer te verbinden met onze inwoners. De techniek is er, de mensen zijn er en de discussies worden al gevoerd op diverse plekken. Vanavond maar eens verder dromen…
Alexander Scheek
