De partij Trots op Nederland heeft bij de burgemeester een klacht ingediend tegen raadskid Jeroen Postma van ONS.
Ik heb in het verleden vaak moeten constateren, dat onze sittonisten zich weinig gelegen laten liggen aan democratische spelregels, maar in dit geval lijkt de kritiek van Trots mij toch wat overdreven. Bij belangenverstrengeling moet je vooral denken aan zakelijke en financiële belangen. Daarvan is hier geen sprake. Ik neem aan dat deze hobby hem alleen maar geld kost. Misschien wil hij eigenlijk liever geen extra veld, omdat hij dan voor meer scheidsrechters moet zorgen. Als hij bestuurslid zou zijn, lag het weer een beetje anders. Hoewel ook bestuursleden van verenigingen en stichtingen die bij de gemeente aankloppen, daar persoonlijk over het algemeen geen cent wijzer van worden. Wij vinden dat raadsleden eigenlijk niet in besturen moeten zitten van organisaties die een financiële relatie met de gemeente hebben, maar in de praktijk is dat niet houdbaar. Raadsleden zijn meestal maatschappelijk, cultureel en sportief betrokken mensen. Verenigingen en stichtingen vissen voor hun kader in dezelfde vijver als de serieuze politieke partijen.
Je moet wonen in de gemeente waarvan je raadslid bent en daardoor heb je vaak “belang” bij de besluiten die de raad neemt. Als huizenbezitter heb je belang bij een lage OZB, als hondenbezitter bij een lage hondenbelasting en soms moet er extra geld komen om de wijk waarin je toevallig zelf woont, op te knappen.
Natuurlijk had ONS kunnen besluiten om een niet-hockeyer het woord te laten voeren. Zij hebben, ondanks het verlies van een zetel bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen, nog steeds veel te veel raadsleden en zij hadden deze gelegenheid kunnen gebruiken om eens iemand aan het woord te laten die anders vier jaar in de gemeenteraad alleen maar als stemvee fungeert.
Frans van der Vliet, D66
